بدون عنوان

آخرین بروزرسانی 93/1/25 بود ....

از وقتی گوشی های اندروید و ویچت و وایبر و تلگرام و اینستا توزندگیمون اومدن خیلی چیزا کمرنگ شد و خیلی چیزا از یادمون رفت ...

اینجا یکی از اون موارده .

سال 93 سال خوبی بود آخرین روزهای فروردین شروع کلاسهای گروهیه بچه های دی 89 بود و شما به همراه شاینا و دینا و درسا و آویسا و راتین کلاسهاتون رو تو مهدکودک خانم زینلی شروع کردین . وچه روزهای بهتری شد برای ما مامانها .

بیشتر با هم صمیمی و دوست شدیم و واقعا بهمون خوش گذشت .

اون وسطها هم من بالاخره تن به عمل سخت لاپاروسکوپی دادم  که دوسش ندارم هم سخت بود هم به نورای کوچیکم اون چندروز دوری خیلی فشار اورد و روحیه اش رو خراب کرد.

و اما

مهر 1393 یه روز اروم بهت گفتم نورا نی نی اومده تودلم

تو خیلی منتظر شنیدن این جمله بودی خیلی.... 

اما باور نکردی . 7 ماه تا بدنیا اومدن نی نی مونده بود 

انتظار دیدن یه دل گلمبه رو داشتی 

اما کم کم دیگه باورت شد و فقط هم خواهر میخاستی خدا هم صدای دلت رو شنید و جنسیت نی نی مشخص شد 

تمام روزهای سخت بارداری همراهم بودی . نورای کوچیک من خیلی بزرگی کردی 

روزهایی که حالم خیلی بد بود 

روزهایی غذا نبود

ونستم بپزم 

و روزهایی که بقول خودت ناله اوووو بودم 

همه رو تحمل کردی همه رووووو

و با این جمله ی تو آروم میشدیم که : نی نی دوینامیاد  راحت میشیم 

من و باباحمید هم  به محض این که یکم حال من بهتر شد سعی کردیم جبران کنیم و یه تولد مفصل زنبوری برات گرفتیم 

قربون بابای خوبت بشم  واقعا کمکش عالی بود

عید 1394 آخرین روزهای یکی یک دونگی شما گل دختر بود 

ماهم کم نزاشتیم شهربازی وبرنامه عموپورنگ و جنگل و انواع پارک و رستوران و....

تنها ناراحتیت این بود که قرار بود موقع دنیا اومدن نی نی من بیمارستان باشم و تو خونه 

و شب پیش هم نباشیم  منم ناراحت بودددم  با توجه به اثر بسیار بد اون جراحی قبلی و .... خیلی نگران بودم 

اما خدا رو شکر 

خدای خوب رو هزار مرتبه شکر که با دادن یه ماه دختر دیگه به ما تمام سختی ها رو برامون شیرین کرد.